Yazd en de woestijn
25 okt. 2014
🇮🇷
vanuit Iran
Twee dagen internetloos geweest, nu zijn we weer on line.
Yazd is één van de oudste woestijnsteden van Iran. Adobehuizen, badgirs (windtorens om de huizen te koelen), kronkelende steegjes en moskeeën, zo kan je de stad het best omschrijven.
Maar Yazd is ook een belangrijk Zoroastristisch centrum, de godsdienst rond Ahoura Masda uit de Sassaniedentijd (3de - 6de eeuw), buiten de stad staan twee 'stille torens'. Dit zijn
heuvelplatformen waarop men de lichamen van de overledenen neerlegde, als prooi voor de gieren. De doden mochten niet begraven worden omdat dit de aarde bezoedelde. Er zijn nog Zoroastristen in
Iran, maar hun lichamen worden nu begraven in betonnen kisten.
Het centrum van de stad wordt beheerst door het Chakmaq-complex, met een drie verdiepingen hoge façade en minaretten. Uiteraard begint hier in het centrum, zoals in alle andere steden, de
Khomeini-avenue.
Het Begh-e Dolat Abad is een park met een schattig paviljoen van een Perzisch regent. De mooie glasramen en het fijne houten rasterwerk getuigen van de meesterlijke vakkennis uit de 18de eeuw. Het
park is een oase van rust. Zalig om hier een kopje thee te drinken.
En dan dwalen we door de smalle straatjes van de stad, langs de moskeeën en de badgirs. De Jameh-moskee (vrijdagmoskee) is veruit de mooiste. Voor de eerste keer valt het op dat er nog westerse
toeristen zijn. In een verborgen hotelletje van het labyrint eten we in de rozentuin lamsvlees met granaatappelsaus, een delicatesse.
We sluiten de dag af met een voorstelling in de Zaman Club Zurkhaneh voor een soort rituele bodybuilding begeleid door godsdienstige gezangen. Het showgehalte is groot, er komen immers veel
toeristen op af.
's Avonds zitten we nog wat na te genieten aan de verlichte fonteinen van Amir Chakhmaq. Het isdonderdagavonden morgen vrije dag voor de moslims. Families flaneren voorbij. Sommigen proberen een
babbeltje te doen. Kinderen worden op ons afgestuurd en willen op de foto. Iemand biedt ons koekjes aan en de vader van een deftige familie vertelt fier dat hij ingenieur is in een marmergroeve.
Soms is het zo simpel om te genieten van het leven.
Vrijdag, rustdag voor de moslims. De stad ligt er opvallend rustig bij: weinig auto's, de bazaar is gesloten en de meeste winkels zijn dicht. We zien weinig of niets van godsdienstbeoefening.
Moskeebezoek is alleen verplicht voor overheidspersoneel. We hebben nog het watermuseum te bezoeken. De stad Yazd ligt in de woestijn en wordt bevoorraad vanuit de omringende bergen door qanats,
waterkanalen die tientallen meter onder de grond lopen. De stad heeft heel wat ervaring opgebouwd voor het uitgraven van die kanalen.
In een kleine bar drinken we versgeperst fruitsap, je kan zelf uitkiezen welke vruchten je wil en de barman schiet aan het werk. We drinken een mix van granaatappel en pompelmoes. Heerlijk.
Onze chauffeur heeft nog een aanrader en brengt ons naar een restaurant in een buitenwijk van de stad. Het is gevestigd in een oude herenwoning met overdekte binnenkoer. Het aanbod is heel
gevarieerd met verse groenten en lamsvlees.
70 km verder wacht ons een andere verrassing, we overnachten in de karavanserai Zein od Din. In de twaalfzijdige ring met de hoektorens zijn de slaapplaatsen ingericht. Op het binnenplein is het
heerlijk rustig. In alle hoekjes zitten mensen te chillen met een boek of te doezelen in de schaduw. Ongelooflijk hoe koel het daar is terwijl het buiten de karavanserai gloeiend heet is.
Ook hier worden we verwend met een lekkere maaltijd, vooral de zoete rijst valt in de smaak. En daarna volgt een kort maar krachtig optreden van vier dansers. Na 10 minuten is het zaakje rond. 35
toeschouwers betaalden elk 100 000 rial, ongeveer 85 euro, een riant inkomen voor de dansers.
Maar niet getreurd, op het dak kunnen we de sterrenhemel bewonderen. Hier geen lichtvervuiling en het is lang geleden dat we nog zoveel sterren gezien hebben.
De lichten worden vroeg gedoofd en rond9:30trekken we ons terug in ons slaapvertrek, een met gordijnen omgeven nis in de muur. We slapen op dunne matrassen,
zien maar hoe het morgen met de rug is gesteld.
Reacties
Reacties
26 okt. 2014, 15:06
Luc proficiat met je prachtige verhalen en de tijd die je daar insteekt.
Bij ons zijn het een paar zonnige dagen en dat is ook genieten.
Marleen
28 okt. 2014, 11:20
wat een prachtige reis hebben jullie, ik had gedacht dat jullie meer zouden te maken met de godsdienst
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!