Vandaag vroeg uit de veren om het spitsverkeer rond Teheran voor te zijn. Allah is ons niet gunstig gezind. We geraken de stad uit, maar de buschauffeur neemt de autoweg richting Rasht, in plaats van de toeristische bergroute. Als onze gids dit merkt, wordt er rechtsomkeer gemaakt en om 10:00 staan we weer op 25 km van Teheran, aan het begin van de bergweg. Bij de eerste politiepost, na een uur rijden, wordt het routeplan gecontroleerd. De bus mag niet verder omdat hij niet op de aangegeven weg zit. Een uur gepalaver levert niets op, dus terug naar de autoweg. Conclusie: vroeg opgestaan en een halve dag gereden voor niets. Maar het is goed weer en het gezelschap is aangenaam, wat wil je nog meer. En zie, looft de heer, eens te meer voltrekt zich een wonder. Aan een politiekantoor beneden bracht de reisagent een nieuw routeplan: we mogen dan toch de berg op. Ondertussen is het 13:30, het weer is nog steeds goed en het gezelschap aangenaam. Was er Duvel geweest, we hadden vast een feestje gebouwd. De tocht door de bergen van Karaj naar Chalus is spectaculair, door diepe kloven en over hoge passen. Hier en daar passeer je een stuwmeer of een dorp met een dozijn winkeltjes, waar de reiziger kan gespijsd en gelaafd worden. Ongelooflijk lekkere confituren, in azijn en suiker opgelegde knoflook, paarse platte broden op smaak gebracht met fruitextracten zijn typische producten van de streek. In een winkeltje kan ik proeven van de diverse specialiteiten bij een kop gloeiend hete thee. Chalus is één lange winkelstraat, een combinatie van Blankenberge en de Boomse Steenweg, die parallel aan het 'strand' loopt. Strand betekent hier een strook rotsen, zand en afval van een maar meter breed. De Kaspische zee is sterk vervuild door vulkaanmodder, petroleumresten, algengroei en last nut not least de monding van de Wolga. Omdat het een binnenzee is die 26 meter onder het zeeniveau ligt, kan het vervuilde water nergens heen. Ieder jaar stijgt het waterniveau met een 20 cm. Zwemmend (burkini verplicht) is hier geen pretje, maar niemand trekt zich dit aan. Het is laat als we in Rasht aankomen want de 'Boomse steenweg' loopt kilometers door. Voor de inwoners van Teheran is dit de ideale vakantieplek omwille van het voor hen verfrissende klimaat: het regent hier dikwijls. De stad heeft zelfs regendruppels in haar welkomstborden. Maar nu is het er echt aangenaam: droog en 25°. Hopelijk morgen hetzelfde weer, want dan gaan we naar Masuleh in het Alborzgebergte.